๘๕ แมวนอนหวด
ยายแก่คนหนึ่งมีนิสัยรักสัตว์ แกเลี้ยงแมวไว้หลายตัว มีแมวตัวหนึ่งเป็นแมวตัวผู้สีสวาท ยายแก่รักมากเป็นพิเศษ คอยเอาใจใส่เลี้ยงดูอย่างดี แต่เมวสีสวาทนี้ชอบไปนอนขดตัวอยู่ในหวดอยู่เสมอ ยายแก่ติดตามไปดู เห็นแมวนอนหลับตาอยู่ในหวดก็ชอบใจ ร้องชมว่า แมวสีสวาทนี้นอนเรียบร้อยดีจริงๆ แม้แต่หางก็มองไม่เห็น ม้วนเก็บไว้เรียบร้อย
ฝ่ายหลานชายยายแก่ได้ยินก็หัวเราชอบใจ ร้องว่า
"อ้ายแมวตัวนี้มันนอนร้ายจริงๆ เสียด้วย"
ยายแก่ถามว่า "แมวมันนอนร้ายยังไง?"
หลานชายหัวเราะ แล้วตอบว่า
"ไม่ร้ายอย่างไรล่ะ ดูซียาย มันทำนอนหลับตานิ่งหลอกยาย แต่มันเอาหางแหย่เข้าไปที่ก้นหวดนีไงล่ะ หางมันโผล่ออกมาที่รูก้นหวดนี่แนะ" ว่าแล้วก็ชูหางแมวให้ดู
"อ้อ .....ยังงั้นหรือ ยายไม่รู้เลย"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนบางคนซื่อเหมือนแมวนอนหวด มองดูภายนอกก็ซื่อตรงดี แต่ภายในนั้นคดโกงอย่างเงียบงำ เหมือนหางแมวที่แยงก้นหวด ที่คนโบราณพูดกันว่าคนบางคนซื่อเหมือนแมวนอนหวด นั่นแล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น